środa, 26 października 2011

Morkobot - Morbo - 2011

music : noise rock, alternative

Recenzja Julii Katy znaleziona na audio.com.pl:

Jeśli ktoś myślał, że muzyka jest z urzędu lekka, łatwa i przyjemna, to chyba najwyższy czas na zmianę punktu widzenia. Poza ogłupiającą papką i sympatycznymi dźwiękami różnej maści i rodzaju są jeszcze rzeczy dziwne i dziwniejsze. A do tej właśnie kategorii należy zaliczyć najnowsze dzieło formacjiMoRkObOt.
Brak wokalu ma to do siebie, że albo idealnie odda klimat nagrań, albo kompletnie rozłoży krążek i gdy będzie on już leżał i kwiczał, to jeszcze zasadzi mu kopa. Są również przypadki, takiej jak opisywany tu zespół, w których właściwie trudno wyobrazić sobie w ogóle jakikolwiek wokal. Przy takim zestawieniu dźwięków i kompozycji jakie mają miejsce na "MoRbO" jest on zresztą całkowicie zbędny.
Muzyka MoRkObOt jest tylko pozornie łatwa do przetworzenia przez rozum. Wszystkie siedem kompozycji drażni mózg niczym lekko zaostrzony ołówek i chociaż nie są one absolutnie odpychające czy frustrujące, to chwilami słuchacz ma ochotę zacząć śpiewać "kiedy powiem sobie dość".
Cała płyta jest bardzo dobrze odegrana, sekcja rytmiczna (w szczególności perkusja) naprawdę są w stanie zachwycić. Wszystkie numery odbieram jako naprawdę ciekawe i chociaż może nie innowacyjne niczym nowy lek na raka, to jednak potrafią słuchacza przytrzymać przy sobie.
Bardzo ważna na "MoRbO" jest dynamika, która w tym przypadku zdaje się być głównym atutem krążka. Jest szybko, precyzyjnie i konkretnie. Nie ma żadnej słodyczy, przymilania się do słuchaczy. Muzycy wyłożyli kawę na ławę i druga strona barykady (fani, słuchacze, bądź przypadkowe osoby - wersja dowolna) musi się z tym bujać sama.
Paradoksem tego niewinnie niebieskiego krążka jest to, że pomimo drażniących mózg kompozycji, czy powiewającej w tle kakofonii i zgrzytu ten album MoRkObOt jest bardzo porządną dawką ciężkiego łojenia. Wszystko trzyma się kupy, nie ma ani baroku, ani ozdobników. Jest on na pewno wart bliższego poznania i przede wszystkim zainteresowania. Bo chociaż nie jest ani lekko, ani różowo, to dla entuzjastów konkretnego i bezkompromisowego grania na pewno będzie ciekawą propozycją.
Julia Kata

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz